In een waterval straalt
daalt en raast het licht
gulzig naar de grond
waar donker de droogte wacht
smacht
gedrenkt te worden
Langs de bladeren druipt licht
streelt door gaten
zacht het mos
sijpelt over schaduwen van
dromen
ouder dan de aarde heugen kan
Zelfs plastic glanzend nat
zo onverwoestbaar eeuwig
wordt even als een blad
nerven en aders en bloed
levenslicht
dat stromen moet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten